Dit wordt het komend decennium de meest gevraagde vaardigheid

Ik ben halverwege mijn tweede kop koffie. De eerste zinnen van een nieuwe blogpost staan op het scherm, wanneer ik hoor hoe Vos (5) en Tom (9) met elkaar in discussie raken. 

Vos vertelt Tom dat hij later uitvinder wordt, van Lego een raket gaat maken en hiermee naar Pluto zal vliegen. ‘Omdat ik zeker weet dat Aliens bestaan, ga ik op Pluto het bewijs halen’, zegt hij resoluut.

‘Aliens bestaan alleen in tekenfilms’, antwoordt Tom’ ‘en jij kunt dit nog niet weten, maar wanneer je zo oud bent als ik, weet je het wel. Een raket van Lego kan trouwens helemaal niet, want die smelt en dan ben jij ook gesmolten’.

Ik luister naar hun gesprek en besluit een nieuw document te openen. Ik glimlach om de stelligheid waarmee beide broers achter hun waarheid staan. Waar Vos spreekt vanuit verbeeldingskracht en onbegrensde mogelijkheden, hoor ik bij Tom wijsheid die hij uit de klas, boeken en zijn groeiend relativeringsvermogen haalt.

In mijn gesprekken over het bemiddelen van Statushouders bespeur ik een soortgelijk twee sporen pad, waarlangs de ideeën lopen. Het werven van Statushouders zou moeilijk en kostbaar zijn, matchen op basis van diploma’s die ons niets zeggen en opgedane ervaring bij organisaties die ons onbekend zijn, zou te complex zijn. Hiernaast zouden er risico’s aan het inhuren van Statushouders verbonden kunnen zijn, immers wat wanneer trauma’s opspelen, of dat ze straks weer terug naar hun thuisland moeten, kunnen of willen?

Veel van ons neigen in groepen met een andere achtergrond eerder de complicerende dan de toegevoegde waarde te zien. Niet het talent, de motivatie of de mens staan centraal, alle aandacht wordt gericht op de complexiteit en hiermee het probleem.

Gelukkig is er ook een groep mensen, en volgens mij wordt deze steeds groter, die op een andere manier naar de gegeven situatie kijkt. Zij stellen zichzelf de vraag: ‘Stel dat het wel mogelijk is? Wat kan ik nu doen om de mogelijkheid groter te maken en de verwezenlijking ervan dichterbij te halen?’

Het adagium ‘meten is weten’ is de afgelopen jaren centraal gezet en is ongetwijfeld ook van waarde geweest. De uitdagingen waar we nu met elkaar, op tal van fronten binnen de samenleving en dus ook binnen de arbeidsmarkt, voor staan, vragen echter om andere vaardigheden.

Walt Disney stelde al dat wanneer je het je kunt verbeelden, je het ook kunt realiseren. We zullen zien dat de komende jaren de behoefte naar dromers, zieners, fantasten flink gaat groeien. Verbeeldingskracht gaat de meest gewilde vaardigheid binnen organisaties worden.

Wat een geluk dat deze vaardigheid in ieder van ons zit. Wat een pech dat naarmate we ouder worden velen een groot deel van hun verbeeldingskracht verliezen.

Bij ons thuis zeggen we geregeld dat wat je verliest je ook weer kunt vinden. De zoektocht is soms minder eenvoudig en vraagt wat inspanning, echter waar een wil is, volgt de weg, nietwaar!?

Hoe staat het met jouw verbeeldingskracht? In welke mate helpt het jou in het behalen van jouw doelen? In hoeverre heb je het weggestopt en hoor jij jezelf ook zo nu en dan zeggen doe maar normaal, dat is al gek genoeg?

Op de drempel van een nieuwe werkweek heb jij een eenvoudige keuze. Ga jij doen wat je altijd deed of durf jij je in te beelden wat jij graag zou willen doen en zet jij hiertoe de eerste stap?

Welke keuze je ook maakt, ze is van jou en dus is ze goed. Maak er een betekenisvolle week van!