Waarom verder studeren en jezelf blijven ontwikkelen?

Deze vraag stelde een Amerikaanse relatie mij met wie ik vandaag een Skype-gesprek had. Ik had hem verteld dat waar veel organisaties deze periode nog een sprint inzetten om de targets te halen of te overtreffen, ik ervoor kies op de rem te staan. Ik wil een groot deel van mijn aandacht deze weken richten op hoe ik mij het komende jaar weer verder wil ontwikkelen.

Ik heb de afgelopen dagen door het aanbod aan opleidingen, cursussen en trainingen op het internet gestruind. Ik kan niet anders stellen dan dat het aanbod aanzienlijk is, echter dat ik ben geschrokken van wat men er voor vraagt.

Zo trok de leergang Diversiteit & Inclusie van de Universiteit Leiden mijn aandacht. Toen ik echter zag dat de leergang uit slechts vier dagen bestaat en hiervoor € 1.950,- wordt gevraagd, haakte ik snel af.

Naast dat dit bedrag voor mij een aanzienlijke (in de huidige situatie mag je gerust ‘te grote’) investering zou zijn, stel ik me de vraag hoe een dergelijke leergang gaat bijdragen aan meer diversiteit en inclusie binnen organisaties.

Ik vermoed dat deze studiekosten voornamelijk opgebracht zullen worden door medewerkers in een bepaalde functie, die deze kosten bij hun werkgever kunnen declareren. Ik weet in ieder geval zeker dat veel talenten die nu nauwelijks oude arbeidsmarkt vertegenwoordigd zijn, zich een zodanige investering niet kunnen permitteren.

Mijn Amerikaanse gesprekspartner vroeg dus waarom ik in hemelsnaam zou willen studeren en vervolgens vroeg hij voor wie ik mezelf verder zou willen ontwikkelen. Met alle liefde zou hij mij een rits aan literatuur toesturen. Hij zou me wijzen op enkele MOOC’s en talks. Hiernaast koppelde hij mij met alle plezier aan een aantal onderzoekers en denkers, die zeker bereid zouden zijn periodiek met mij te sparren. ‘Kennis, persoonlijke ontwikkeling en groei, hoeven niet veel geld te kosten’, zo zei hij, ‘sterker nog, in een tijd waarin het van groot belang is dat iedereen zich blijft ontwikkelen, zou het ook niet veel geld mogen kosten’.

Studeer je voor jezelf en wil je investeren in jouw persoonlijke ontwikkeling, dan hoeft dit niet veel geld te kosten. Wil je echter de opleiding, cursus of training op jouw CV vermelden en studeer je in wezen voor iemand anders, dan lijkt de prijs opeens enorm hoog.

Volgens mij is dit een ongewenste en zeker geen handige situatie, toch? Wat zijn jouw gedachtes hierover en met name ben ik benieuwd naar de ideeën van de mensen die zich binnen organisaties bezig houden met recruitment, HR en Talent Development. Draait het voor jullie om het diploma of om de kennis, inzichten en vaardigheid?