Fika en de kunst van de juiste kandidaat vinden voor jouw vacatures

Toen de beheerder van het park, drie mokken en een thermoskan koffie in de hand, bij mijn ouders kwam buurten, was de opluchting bij hun zichtbaar. Het leek zo’n mooi idee. Tijdens de vakantie in Zweden, waarin ze veel hadden ondernomen, een dagje rust aan de waterkant en ’s avonds een zelf gevangen forel op het bord.

De vriendelijke receptioniste van het vakantiepark had hen deze plek getipt. Een groot meer, in een schitterende omgeving, waar je zowel kon genieten van de rust, als hengels kon huren om een heerlijke maaltijd bij elkaar te vissen. 

Terwijl de beheerder en mijn ouders met elkaar keuvelden en van de koffie genoten, zaten mijn broertje en ik steeds meer te donderjagen. Mijn vader, toen de beheerder zijn mok nogmaals wilde bijvullen, bedankte de man dan ook vriendelijk, wees op ons en zei, met enige teleurstelling omdat hij die avond zijn visje zou mislopen, dat het wellicht verstandiger was om op te breken en terug naar het vakantiepark te gaan, waar de jongens nog even bij het zwembad zouden kunnen spelen. Blijkbaar is het voor jonge tieners, want dat waren mijn broertje en ik toen, weinig rustgevend om naar een drijvende dobber te staren, zonder dat hier, we zijn inmiddels ruim vijf kwartier verder, actie aan gekoppeld is.

De beheerder, een jonge Zweedse knul, lachte begripvol. Hij vroeg hoe graag mijn vader die avond een vers visje wilde eten. Mijn vader had hier wel oren naar, echter keek vertwijfeld naar ons, bij wie het ongeduld en verveling steeds grotere vormen aannamen.

Met een knipoog naar mijn ouders, nodigde de zweed ons uit hem te volgen. We liepen over een klein pad, om houten gebouwen heen, en kwamen bij een andere, behoorlijk kleinere, vijver. Deze lag behoorlijk verstopt en zonder de aanwijzing van de beheerder hadden we deze nooit gevonden.  

Werp jullie hengels hier maar eens uit 

‘Werp jullie hengels hier maar eens uit’, zei hij, ‘en gegarandeerd hebben jullie snel beet. Wanneer jullie een vis aan de haak geslagen hebben, let dan wel even op of deze voldoet. Is de vis groot genoeg, neem hem dan vooral mee. Is hij nog te klein, zet hem dan terug’. 

Nog geen half uur later leverden we, een tas met vijf, zelf gevangen, forellen, de hengels in, groetten de beheerder en zochten we, opgetogen, de auto op. Met een smakelijke maaltijd in het vooruitzicht, op naar het zwembad.

Groeiend aantal vacante posities 

Ik deelde dit verhaal onlangs met een Directeur HR die mij had uitgenodigd om eens van gedachte te wisselen over het groeiend aantal vacante posities binnen zijn organisatie waarvoor zijn recruiters maar geen passende kandidaten konden vinden.

Geïntrigeerd door mijn verhaal, vroeg hij of ik interesse had de recruiters binnen zijn organisatie wegwijs te maken in de andere plekken waar zij kandidaten zouden kunnen vinden. Hierop deed ik hem een tegenvoorstel.

Hij zou zorgen dat zijn team voorbereid was op een aantal ontmoetingen met interessante kandidaten en ik zou zorgen voor een aantal kandidaten uit een andere ‘ vijver’.

Drie dagen later zaten we weer met elkaar om tafel. Ik had vijf kandidaten mee genomen. Na een onderhoudend gesprek, werden twee van de vijf kandidaten nog te licht bevonden, en besloten om met de drie anderen verder in gesprek te gaan. Inmiddels hebben deze drie kandidaten daar een arbeidscontract gekregen en zijn zij er inmiddels al ruim vijf maanden, naar ieders tevredenheid, aan het werk.

De krappe arbeidsmarkt eis dit 

Ik zie dat veel organisaties steeds meer effort in hun werving en selectie steken. De krappe arbeidsmarkt eist dit ook van hun. Zolang je echter de wervingsinstrumenten, hoe goed deze ook zijn, blijft inzetten op de vijver waar je altijd al in viste, zal het rendement van iedere investering die je doet, beperkt blijven. 

Ga op zoek naar andere stekjes waar potentiële kandidaten zitten. Een zoektocht die je, hoewel het vaak nog niet zo eenvoudig is om iets te vinden zonder dat je weet wat en waar je exact zoeken moet, uiteraard zelf kunt doen. Waarom niet iemand die dergelijke plekjes kent, uitnodigen voor een kop koffie en samen ontdekken hoe je voor en met elkaar van betekenis kunt zijn.