Wanneer we het probleem als probleem gaan zien en niet langer er van alles bij halen

Waar tegenwoordig het meeste werk via via vergeven wordt, beschikken de meeste Statushouders nog nauwelijks over professioneel netwerk. Ik ben ervan overtuigd dat dit de grootste oorzaak van hun achterstand tot de arbeidsmarkt is en, waar ik kan en het passend is, help ik hen hiermee.

Zo had ik Mazin, een Syrische man van bijna veertig, meegenomen naar een eindejaarsbijeenkomst bij één van mijn netwerkpartners. Mazin had in Syrië gewerkt bij een grote organisatie en zich bezig gehouden met de administratie omtrent import, export, debiteuren en crediteuren. Hij noemde zichzelf boekhouder, volgens mij, echter, zouden wij een dergelijke rol hier anders noemen.

Toen ik Hans, die ik nog niet zo heel goed ken, maar waarvan ik weet dat hij bij een groot logistiek dienstverlener een hoge positie bekleedt, zag staan, zag ik mijn kans schoon. Ik introduceerde Mazin bij Hans en terwijl zij nader kennis maakten, ging ik een rondje lopen.

Dat ik twee dagen na de bijeenkomst, toen ik Hans belde en vroeg hoe hij de ontmoeting met Mazin had ervaren, verbaasde het me niets dat hij direct over de beheersing van het Nederlands door Mazin begon.

‘Eugène, dank dat je Mazin aan mij hebt voorgesteld. Volgens mij een enorm sympathieke vent en hij heeft zeker een gunfactor bij mij. Jammer dat zijn taal nog zo middelmatig is, anders had ik graag met hem onderzocht of hij binnen mijn afdeling wellicht van waarde zou kunnen gaan zijn.’

Nu is Nederlands een moeilijke taal. Wanneer er ook nog sprake is van veel omgevingsgeluid is het helemaal niet zo eenvoudig om elkaar te verstaan, laat staan begrijpen. Ik zei dit tegen Hans en vroeg hem of ze contactgegevens hadden uitgewisseld. ‘Bel Mazin eens’, suggereerde ik, ‘en ervaar dat je met hem prima een telefoongesprek in het Nederlands kunt voeren (wat overigens ook niet zo eenvoudig is wanneer je nog geen drie jaar in Nederland woont en het Nederlands niet jouw moedertaal is).

Zojuist ontving ik een bericht via Whatsapp van Hans. Hij heeft Mazin gebeld en met hem een goed en leuk telefoongesprek gevoerd. Op zes januari is Mazin welkom bij Hans op kantoor en gaan zij samen, met een medewerker van HRM, onderzoeken wat Mazin al voor de afdeling zou kunnen betekenen en wat hij daar, on the job, nog zou moeten leren. Blijkt er voldoende basis tot samenwerking, dan krijgt Mazin direct een arbeidsovereenkomst aangeboden.

Ik vind het berichtje van Hans een enorm tof cadeautje en hoop in het komende jaar nog tal van dergelijke presentjes te mogen ontvangen.